Kunt u het niet vinden op de website? Mail of bel ons. We helpen graag!
Brenda Lelie en Lette Vos zijn beide vertalers. De door hun vertaalde boeken Moedermelk van Nora Ikstena en Weken maanden jaren van Sarah Baume zijn genomineerd voor de Europese literatuurprijs 2024. Vanavond vertellen zij over de ins en outs van het vertalen en delen zij met ons hun vertalersgeluk. Een vertaler van de verenigde Literaire Vertalers verzorgt een entr’acte.
Lieke Asma is filosoof en psycholoog en doet onderzoek naar de rol van vrije wil in ons handelen. Ze gaat in op het thema van haar nieuwste boek Blinde vlekken. Hierin laat ze zien dat we vaak denken objectief en rechtvaardig te zijn, maar dat uiteindelijk helemaal niet waar kunnen maken. We kunnen mensen onrechtvaardig behandelen zonder het te willen, en zelfs zonder het op te merken. Hoe kan het zijn dat ons zelfbeeld zo afwijkt van ons gedrag? Entree: € 7.50 / € 3,50 (studenten-scholieren)
Met heel veel plezier lazen wij deze zomer bijna allemaal het boek All Fours van Miranda July. We kijken ernaar uit om het met jullie te bespreken onder leiding van Frank Tazelaar. Zin om mee te doen? Meld je dan aan!
Wat vinden wij ervan
De winnaar van de Gouden Griffel 2024:
Raaf heeft vette pech. Ze is geschorst op school, haar vader staat ergens vast in het buitenland en tot overmaat van ramp is er een lekkage in hun appartement. Met haar moeder gaat ze daarom tijdelijk in een oude caravan op camping ‘Het kleine heelal’ wonen.
In de herfst is er niet veel te beleven – zeker niet als haar moeder gewoon moet werken en haar beste vriendin Miracle op school zit, zonder haar. Toch heeft Raaf geen kans om zich te vervelen. Want wat doet Nicolaas, de zoon van de campingbaas, in het mysterieuze bos achter de caravans? En waarom doet haar moeder zo geheimzinnig over haar vader, die maar niet te bereiken is?
Annejan Mieras schreef een fonkelend verhaal over vriendschap, vervelende volwassenen en heel wat vragen. Zal Raaf de antwoorden vinden? Lees dat vooral zelf...
Wat vinden wij ervan
De winnaar van het Gouden Penseel 2024:
Heb je weleens de zon in zee zien ondergaan? Op zo’n warme zomeravond, zittend in het zachte zand, golfjes likkend aan het strand alsof het roomijs was, met laat licht als honing op het slaperige water? (…)Je hoorde eerst vooral geroezemoes van duizend stemmen door elkaar. Daarna hoorde je de afzonderlijke stemmen: blije stemmen, droeve stemmen, stemmen van kinderen, stemmen van grijsaards, en iedere stem vertelde een ander verhaal. Evenveel verhalen als er stemmen waren, evenveel stemmen als er mensen zijn. Zo waaiden ooit op zo’n avond de stemmen van Kyra en Ylan bij me aan. Om beurten vertelden ze me hun bijzondere verhaal, in woorden en beelden die al even vervlochten waren als hun stemmen. Waar Kyra en Ylan woonden weet ik niet. Of hun verhaal zich lang geleden afspeelde of onlangs, ook dat weet ik niet. Sommige verhalen zingen eeuwen rond boven zee voor ze een kust bereiken. De streken waar het verhaal van Ylan en Kyra zich afspeelt, heb ik in geen atlas kunnen vinden. Het leven was er anders dan hier. Maar hoe anders ook, hun verhaal raakte me en daarom vertel ik het nu aan jullie.
Zo betoverend als de woorden van meestertaalkunstenaar Marco Kunst zijn de beelden van Jeska Verstegen, die je het verhaal van Ylan en Kyra in lokken om je nooit meer los te laten.
