Tekst achterflap

De vader van Greta Riemersma was een kind van zijn generatie: idealistisch en gedreven. Vol passie was hij bezig met een betere wereld. Voortdurend moest alles anders, ook binnen zijn eigen gezin. Zijn streven veroorzaakte veel onrust en onbegrip – en uiteindelijk kwam hij steeds meer alleen te staan. Hij overleed in 2004 en daarna zou het nog jaren duren voor Riemersma’s afkeer van alle tumult in haar jeugd plaatsmaakte voor schoorvoetende nieuwsgierigheid. Hoe was het mogelijk dat er zo’n kloof ontstond tussen haar vaders idealen en wat daarvan thuis terechtkwam? Hij was opgegroeid in een gereformeerd gezin op het eiland Urk en daarna naar Friesland vertrokken, om leiding te geven aan een scholengemeenschap in Leeuwarden. In de jaren zestig omhelsde hij het opkomende linkse gedachtegoed. Riemersma ontdekt een direct verband met zijn religieuze opvoeding, zoals bij zovelen in Nederland. Gaandeweg begint ze te begrijpen waarom haar vader het altijd druk had met anderen die het beter moesten krijgen, maar zweeg over zichzelf. Door zich in te zetten voor de verdrukten en vernederden werkte hij via een omweg aan zijn eigen verdriet. Maar toen hij in de jaren zeventig bevangen raakte door de sfeer van ‘alles moet kunnen’, ging het fout. De wereldverbeteraar is een even indringend als fascinerend portret van een generatie die alles wilde veranderen, en de diepe sporen die dat achterliet.

Biografie

Greta Riemersma (1964) is journalist. Ze werkte bijna dertig jaar voor de Volkskrant en daarnaast voor Vrij Nederland, De Correspondent en De Groene Amsterdammer. Ze was correspondent in Marokko en publiceerde naar aanleiding daarvan het boek Het land van zijn vader, dat op de shortlist stond voor de Brusseprijs voor beste journalistieke boek. De laatste vijftien jaar maakte zij hoofdzakelijk lange portretterende interviews.

Details