Tekst achterflap

In deze vertaling van de 45 liederen van Hadewijch heeft de auteur waarlijk vernieuwend werk verricht. Voor de eerste keer worden deze teksten onomwonden gelezen als mystieke liederen, die een overtuigende spirituele kracht uitstralen. Door Hadewijch radicaal in de traditie van Cîteaux en Benedictus te plaatsen, is de auteur erin geslaagd dit liedboek als een uitmuntend document over christelijke spiritualiteit te lezen, én te vertalen. Daartoe selecteerde hij een reeks steeds weer terugkerende sleutelwoorden en zocht hij de betekenis daarvan met succes in de Brieven van Hadewijch zelf.
Door niet toe te geven aan rijmdwang ontstond een sprankelende vertaling, die onmisbaar is voor neerlandici, theologen, en alle mensen die zoeken naar een gefundeerde en leefbare spiritualiteit. Want daarover zingt dit liedboek, rond de grondthema's van het menselijk verlangen, het onvermijdelijk tekort, de universele dienstbaarheid, en het geloof in een spirituele wereld die de hele mens aanspreekt.

Recensie/Quote

"Pas in de 20e eeuw ontstond een 'wetenschappelijk humanisme' waarin de banden met de christelijke traditie resoluut werden doorgesneden', stelt cultuurfilosoof Jeroen Vanheste in zijn inzichtgevend essay Humanisme en het Avondland. [...] Humanisme en godsdienst hoeven niet met elkaar in conflict te zijn, stelt Vanheste. Hij noemt voorbeelden uit de geschiedenis: van de kerkvaders Clemens en Origines van Alexandrië tot de humanist Erasmus van Rotterdam. Athene en Jeruzalem kunnen een verbond aangaan en vormen zelfs de pijlers van de westerse en daarmee Europese cultuur. [...] Voor humanisten die zich op dit moment bijna fel antireligieus gedragen, is er nog een weg te gaan. Het essay van Jeroen Vanheste wijst hen in de goede richting."

Details