Tekst achterflap

Een zwijgen
Er waren anderen, veel anderen, mevrouw, die net als u op laatste kamers woonden.
Een gang vol woorden, en ze gingen in en uit.
Dit was uw kamer. Zicht op het park.
In plastic tassen bewaarde u muziek, daar was een groot, welluidend zwijgen over de liefde en het leven.
U koesterde, mevrouw, u die geen moeder was, foto’s van kinderen, twee kinderen, spoorloos, die uit een krant of tijdschrift tot u zwegen.
En in uw stoel, mevrouw, daar zaten beertjes, en u zei welterusten, ’s avonds laat, in uw kamer aan het stille park, in uw groot, welluidend zwijgen.
De pers over eerder werk:
‘Tedere, kleine herinneringen […].
Kalme, fluisterende taal.’ Trouw
‘Gedichten om bij je te hebben.’
Limburgs Dagblad
‘Subtiele en bij vlagen zeer ontroerende bundel.’ **** Het Parool
‘Herkenbaar, met een helder oog voor het juiste detail.’ Vrij Nederland

Biografie

Jos Versteegen (1956) publiceerde eerder zes veelgeprezen dichtbundels. Een huis verlaten vormt een drieluik met Slapen bij een warme man (over zijn moeder) en Zijn overhemden op jouw huid (over zijn jeugd op het platteland). Versteegens debuutbundel Voorgoed volmaakt werd genomineerd voor de C. Buddingh’-prijs.

Jos Versteegen heeft ook een eigen website: www.josversteegen.nl

Details