Tekst achterflap

In 1998 publiceerde Luuk Gruwez in deze reeks zijn veelgeprezen autobiografische boek Het land van de wangen. Dit is, ruim twintig jaar later, het pendant van dat boek. Waar Het land van de wangen verwees naar het destijds door Gruwez enigszins geïdealiseerde Oosten van Vlaanderen, staat Het land van de handen voor het Westen van Vlaanderen, waar zijn wortels liggen en waaraan hij, ouder geworden, met een zekere nostalgie terugdenkt. Een verkwikkend amalgaam van brieven, dagboekaantekeningen en droomrelazen doet de lezer terechtkomen in het huis van Stijn Streuvels, de psychiatrische inrichting in Zoersel, de Westhoek en de cisterciënzerabdij van Westvleteren, waar dit boek der herinneringen zijn veelbetekenende apotheose beleeft.

Over Het land van de wangen:
* Stijl en compositie staan bij hem hoog in het vaandel. Zijn boek kent een hechte samenhang van brieven, dagboeken en terugblikken. Het land van de wangen is een logisch vervolg op zijn terecht bekroonde prozadebuut. – de Volkskrant
* Het land van de wangen is zonder twijfel het Vlaamse literaire hoogtepunt van dit najaar. Met oneindig veel mededogen portretteert Gruwez de mensen die zijn leven gestalte hebben gegeven. Zijn verhalen zijn grappig en schrijnend tegelijk. – Het Nieuwsblad

Biografie

Luuk Gruwez (Kortrijk 9 augustus 1953), woont sinds 1976 in Hasselt (B), waar hij tot 1995 werkzaam was in het kunstonderwijs. Hij breekt voor het eerst door met de dichtbundelDe feestelijke verliezer (1985). Daarop volgende bundels (Dikke mensen uit 1990 en Vuile manieren uit 1994) worden meermalen bekroond. Zijn in 1994 verschenen prozadebuut, Het bal van opa Bing, krijgt de Geertjan Lubberhuizenprijs. Nog proza komt er in 1998 in de prestigieuze reeks Privé-domein: Het land van de wangen. Hierna volgen weer een aantal dichtbundels: Dieven en geliefden (2000), Allemansgek (2004) en Lagerwal (2008). Op Gedichtendag 2009 publiceert Gruwez het gedichtendagessay onder de titel Pizza Peperkoek. In 2010 verschijnt Garderobe, waarin hij een ruime keuze uit al zijn gedichten maakt. In het najaar van 2011 brengt hij onder de titel Krombeke retour / Deerlijk retour nog eens een semi-autobiografisch prozaboek uit. In maart 2012, ten slotte, ziet de dichtbundel Wijvenheide het licht, genomineerd voor de VSB Poëzieprijs. In het najaar 2014 behaalt Luuk Gruwez de zesde Melopee Poëzieprijs van de gemeente Laarne voor het beste gedicht, tijdens het afgelopen jaar in een literair tijdschrift gepubliceerd. In maart 2015 zijn twee publicaties verschenen: de dichtbundel De eindelozen en een uitgebreide versie van de eerdere anthologie uit eigen werk: Garderobe. Met onder meer zes gedichten in het Groot Verzenboek van Jozef Deleu en acht in Komrijs Nederlandse poëzie van de 19de t/m de 21ste eeuw geldt Gruwez als een van de meest gebloemleesde dichters in het Nederlandse taalgebied.

Details